Ankertje voor Sjef van Helvoirt

Sjef van Helvoirt is 78 jaar oud en nog gezond van lijf en leden, wandelt elke dag minimaal één uur en fietst ook nog vele kilometers. Hij is een geboren en getogen Nulander en kent de omgeving dus heel goed.

Sjef heeft vijf keer de Nijmeegse Vierdaagse uitgelopen. Hij is met wandelen begonnen omdat hij wilde bewijzen dat je met een nieuwe heup toch nog lange wandelingen kunt maken en zelfs de vierdaagse uit kunt lopen.

Sjef komt uit een groot gezin, van 13 kinderen, dat een extraatje wel kon gebruiken, daarom werd de Volkskrant in Nuland bezorgd. Eerst door de oudste kinderen en daarna de jongere. Sjef moest als tienjarig jongetje ook zijn steentje bijdragen en ’s ochtends voor dag en dauw, in weer en wind 40 kranten bezorgen in alle uithoeken van Nuland.

Sjef was op school een heel goede leerling. Na de lagere school ging hij naar de MULO, hij had met gemak de HBS aangekund, maar dat was voor een jongen uit een arbeidersgezin meestal niet weggelegd. Bovendien stimuleerden de leerkrachten aan de lagere school in Nuland in geen enkel opzicht de betere leerlingen om door te leren. Op de MULO bleek hij de enige in zijn klas die op de lagere school geen bijles Engels en Frans had gehad.

Zijn eerste baan was op kantoor bij  “Den Hartog”, de vleesverwerkende industrie in Oss en deel uitmakend van  Unilever. Na zijn diensttijd heeft hij nog een paar jaar daar gewerkt. Zijn leidinggevenden hadden het wel steeds over goede vooruitzichten maar dat kwam niet tot uitdrukking in het salaris. Daarom solliciteerde Sjef naar een andere baan. Bij twee bedrijven was hij aangenomen. Op aanraden van zijn moeder werd het de Kamer van Koophandel in Den Bosch. Vroeger was werken bij de overheid/semi overheid een zekerheidje.

Door avondcursussen te volgen heeft hij MBA (Moderne Bedrijfsadministratie) en ook SPD (Staatspraktijkdiploma bedrijfsadministratie) gehaald.

Hij heeft daar ruim dertig jaar gewerkt, kwam er als assistent op de financiële administratie. De laatste achttien jaar van zijn werkzame leven was hij hoofd van die afdeling met vijf medewerkers, waar niet alleen de financiële administratie van de Kamer van Koophandel werd gevoerd, maar ook die van ongeveer vijftien instellingen zoals de BIM, Bedrijfsgezondheidsdienst Den Bosch en de Opbouwstichting Maaslands Welvaren in Oss. Hij gaf dus eigenlijk leiding aan een middelgroot administratiekantoor.

Vrijwilligerswerk:

Als 18-jarige heeft hij enige tijd de jeugd van Nulandia getraind, tot dat het niet meer te combineren was met zijn werk en zijn eigen voetbalcarrière. Elf jaar, van zijn 18 tot 29 jaar, heeft hij in het eerste elftal van Nulandia gevoetbald, vooral als middenvelder. Hij is twee keer geselecteerd voor de Rode Kruiswedstrijden in de jaren zestig. De beste spelers van een aantal clubs uit de regio werden geselecteerd om tegen een selectie-elftal van verenigingen uit Oss te voetballen. De opbrengst van die door duizenden bezochte wedstrijd kwam ten goede aan Het Rode Kruis. Hij is gedurende een aantal jaren collectant geweest voor de Gehandicapten Sport en heeft mede aan de basis gestaan van het buurtvoetbal. Daarnaast was hij jarenlang een van de redactieleden van clubblad “De Loei” van de voetbalclub.

Vanuit zijn interesse voor de geschiedenis van Nuland is hij in de jaren negentig lid geworden van  Heemkundewerkgroep Nuwelant. Sinds het begin van deze eeuw is hij lid van de redactie van de ‘Spoorzoeker’, het periodiek van de Heemkunde.

Hij heeft een groot aandeel gehad in de totstandkoming van de boeken Nuland ’68, Goei Volk en het boek ‘Kerkelijke parochie Nuland’. Dit laatste boek verscheen op verzoek van de parochie. Voor het plaatjesboek van AH heeft hij de plaatjes uitgezocht en de bijbehorende teksten geschreven. Het is maar goed dat Sjef, afgezien van sport, nieuws en actualiteiten, geen televisiekijker is. Daardoor kon hij veel van deze werkzaamheden in de avonduren doen.

Vanuit de Heemkundekring is Sjef eind jaren negentig door Gerard v.d. Loop gevraagd voor de Klepel. Na een tijdje volgde bij in het bestuur Betsie van Bakel op, die te kennen had gegeven dat zij wilde stoppen bij de Klepel. Tot vijf jaar geleden schreef hij maandelijks het redactiestuk, onderhield contacten met de drukker, controleerde en deelde teksten en advertenties in, maakte verslagen van vergaderingen enzovoorts.

Na het plotseling overlijden van Gerard nam hij de functies secretaris en penningmeester over, met het daar bijbehorende werk zoals: boekhouding, subsidie aanvragen, collectes organiseren en verwerken. Door de coronapandemie hebben de collectes niet plaats kunnen vinden en daardoor zijn de inkomsten van de vrijwillige bijdragen een stuk minder terwijl de kosten gestegen zijn doordat de Klepel bij WiHaBo gedrukt moest worden. Er zijn financiële zorgen bij het bestuur van de Klepel.

Nu worden de teksten vooral digitaal aangeleverd. Voorheen tikten enkele personen de handgeschreven kopij uit. Toch vergt het nog altijd iedere maand vijf dagen werk om alles in elkaar te zetten, drukken, rapen en nieten, waarna de bezorgers hun werk doen. Gelukkig heeft de Klepel een mooie ruimte ter beschikking in het gebouw van de Stichting Jeugdbelangen.

Voor het vele werk dat Sjef voor Nuland deed en nog doet heeft hij van de Dorpsraad het ‘Ankertje van Verdienste’ gekregen op zondag 7 november tijdens een bijeenkomst van de medewerkers van de Klepel in het bijzijn van zijn kinderen en kleinkinderen.

Sjef is een bescheiden man, die niet graag in de belangstelling staat. Maar hij is wel blij met de onderscheiding en heeft genoten van de vele reacties die hij heeft gekregen tijdens zijn dagelijkse wandeling in Nuland en telefoontjes van bekenden buiten Nuland, dit naar aanleiding van een bericht met foto in het Brabants Dagblad, zowel in de Bossche als de Osse editie.

Laatste vraag aan Sjef: Wat zou je nog willen?

Antwoord: Gezond blijven en er zijn voor mijn kinderen en een goed opa zijn voor mijn kleinkinderen voor wie de deur altijd openstaat.